De tijd vliegt!

Heee lieve mensen,

Het is bijna alweer twee maanden geleden dat ik vertrok uit Nederland. De tijd vliegt hier voorbij.
Voor je het weet is het weekend en is de week weer voorbij.

De afgelopen weken heb ik vrij weinig gedaan omdat ik er demonstraties waren. We moesten verplicht een week thuis zitten omdat het buiten te gevaarlijk was. Ze hebben de ruiten op stage vernield en deze moesten eerst gemaakt worden voordat we weer mochten werken.
Op vrijdag avond hadden we een lentebal. We zijn hier met de hele groep naar toe geweest. Was erg gezellig. Onze areacoach moest hier optreden en was daarna om 12 uur jarig. Zaterdag hadden we de verjaardag van onze areacoach. Je moest verkleed als wat je maar wou, zolang je maar iets anders aan had dan normaal. Het was een gezellige verjaardag maar iedereen was moe van de dag ervoor.

Afgelopen week was in het teken van hertiageday. Dit is een nationale vrije dag en hier vieren ze dat ze met zo veel verschillende culturen samen wonen. Op deze dag had Child Welfare een fundraising georganiseerd. Verschillende culturen stonden op de markt om typisch eten te verkopen. Wij hebben appelflappen en pepernoten verkocht. De pepernoten vielen erg in de smaak.
Naast lekker eten was er ook een rugby toernooi en netbal toernooi. Voor de kinderen waren er verschillende spelletjes te doen. Waaronder ook spijkerpoepen, blikgooien en zaklopen.
De kinderen vonden spijkerpoepen heel leuk om te doen. Na deze dag hebben we met een aantal collega’s wat gedronken bij ons thuis. Het was een latertje geworden maar wel erg gezellig!
Toen we eenmaal drie uur later op het werk aankwamen en ik de manager tegen kwam dacht ik nu zullen we het krijgen. Maar ze vroeg hoe mijn avond was geweest en ze vond het totaal niet erg.
Later die dag kregen we te horen dat het personeel gaat staken omdat ze geen antwoord krijgen van het management. Dit houd in dat ik dus weer niet aan het werk kan. Ze zouden ons nog laten weten of ze maandag weer beginnen of dat ze langer blijven staken.

In dit land leer je echt ontzettend veel geduld hebben. Je moet lang wachten op antwoorden en de afgelopen weken ben ik thuis geweest door onmacht. Ik wast altijd van de afspraken en op tijd komen maar denk als ik terug kom in Nederland een uur wachten voor mij niets is.

Een aantal weken geleden nam een collega van me het gerecht afval mee naar het werk. Ze zat het vol smaak op te eten maar het stonk ontzettend. Ik ging er bijna van over me nek. Na dat ik gevraagd had wat ze aan het eten was wist ik niet hoe snel ik die kamer uit moest komen. Het gerecht afval is afval van de dieren. Ze was smakelijk de maag van een schaap aan het eten. Alleen bij het idee al werd ik al misselijk. Maar tijdens heritage day verkocht zij dit omdat dit bij haar cultuur hoort. Al mijn collega’s kwamen na me toe en zeiden Laura je moet dit echt proberen. Maar ik dacht ben toch niet gek. Aan het einde van de dag hadden ze me dan toch zo ver om het te proberen en ik moet zeggen het smaakt best goed. Het was zout en proefde als vlees. Maar het idee dat ik een schapenmaag eet weerhoudt me er van om een heel bordje te eten.

Ik zou door al deze leuke dingen bijna vergeten waarvoor ik in Zuid-Afrika ben. Stage lopen…
Er is nog weinig verandert met een aantal weken geleden. Ik ben nog steeds bezig met opstarten van projecten. Het enige waar ik het gevoel heb dat ik iets leer is het Safe house. Afgelopen week ben ik weer op bezoek geweest om met deze kinderen te spelen. Een van de jongens heeft autisme en leeft in zijn eigen wereld. Hij kan ook niet praten dus contact maken is heel moeilijk. De andere jongen die schreeuwt al bij de poort “tante” als ik uit de auto stap. Deze week is het me gelukt om met de jongen met autisme contact te maken. Ik was aan het spelen met de bal en probeerde hem erbij te betrekken. Het lukte steeds niet. Ik zag wel dat hij naar de bal keek, hoe wij er mee gooide. Ik heb de bal aan hem gegeven en hij begon er aan te voelen. Maar hij heeft de motoriek niet om de bal vast te pakken dus hij liet hem weer vallen. Ik dacht ik probeer het nog een keer en uit eindelijk zag hij in dat het een spel was en deed het telkens weer opnieuw!
Verder is er weinig veranderd. Ik hoop dat dit deze weken toch echt gaat komen en ik iets meer mag doen. Gelukkig heb ik mijn schoolopdracht en kan ik daar mee aan de slag zodat ik toch bezig blijf en dingen leer.

Van het afval proeven en heritage day heb ik foto’s en een filmpje. Deze zet ik op facebook zodat jullie die daar kunnen bekijken.

Liefs,
Vanuit Afrika.